Een kerstwens...
gepubliceerd: donderdag, 18 december 2025

Rond het Kerstfeest staan we niet alleen stil bij het Kind in de kribbe, maar ook bij Maria, de moeder die dit Kind heeft gekregen. Zij is niet zomaar iemand aan wie je voorbij kunt gaan. Zij heeft een heel belangrijke rol in dit gebeuren. Laten we haar eren.
Zalig die geloofd heeft De rol van Maria in het kerstgebeuren wordt duidelijk verwoord bij het bezoek van Maria aan haar nicht Elizabeth. Maria heeft zojuist de boodschap van de engel ontvangen en zij haast zich onmiddellijk om haar nicht bij te staan, want zij heeft van de engel vernomen dat ook zij een kind verwacht. Daar wordt zij begroet en geëerd door Elizabeth met de woorden: “Zalig zij, die geloofd heeft” (Lc. 1, 45) en “Waar heb ik het aan te danken dat de moeder van mijn Heer naar mij toekomt?” (Lc. 1, 43).
De tempel in Jeruzalem
De aankondiging door de engel Gabriël van de geboorte van Johannes aan zijn vader Zacharias gebeurde in de tempel van Jeruzalem, tijdens het wierookoffer, een plechtig moment. Zacharias was priester en zijn vrouw Elizabeth kon geen kinderen krijgen. Dat kwam vaker voor in het Oude Testament: iemand zonder kinderen die toch nog kinderen krijgt. De geboorte van Johannes werd plechtig in de tempel van God aan een priester tijdens het offer aangekondigd. Dat kind moest dus wel heel bijzonder zijn!
Een huisje in Nazareth
Daarna kwam de aankondiging van de engel Gabriël aan Maria. Alles is er eenvoudig, onbetekenend: Maria is een jonge vrouw, niet eens getrouwd, in een onbekend dorpje in Galilea. Zij woont niet in Judea, wat het échte Joodse land is. Wat een tegenstelling met die aankondiging in de tempel.
Van ongeloof naar geloof
Zacharias is priester, maar hij antwoordt niet met geloof. Het laatste antwoord van het Oude Testament is ongeloof! Het eerste antwoord van het Nieuwe Testament daarentegen is geloof. Maria buigt haar hoofd en zegt: “Zie de dienstmaagd des Heren”. Zalig zij, die geloofd heeft!
Een heel belangrijk kenmerk van geloof is de nederigheid. Je kunt alleen maar geloven als je eenvoudig bent, je hoofd weet te buigen en nederig durft vertrouwen.
Dat was precies wat er misging in het paradijs: de eerste mensen aten van de boom van de kennis van goed en kwaad, omdat ze God naar de kroon wilden steken. Maria doorbreekt dat patroon, zij gelooft nederig.
Zij gaat op weg
Die eenvoud van Maria wordt meteen duidelijk: Zij is de moeder van de Heer, de uitverkorene. Maar toch is zíj degene, die stappen zet naar de ander: Maria gaat op weg. Het is een flink lange reis, naar Elizabeth toe. Niet omgekeerd! Elizabeth erkent dit meteen in haar reactie: “Waaraan heb ik het te danken dat de moeder van mijn Heer naar mij toekomt”. Het voorbeeld van Maria is de spiegel, waarin we allen moeten kijken. Zet je zelf stappen of moet de ander naar jou toekomen? In ons vragen deze keuzes allebei om voorrang: Zacharias die niet tot geloof kan komen, de mens die niet wil buigen en Maria die wil dienen en de eerste stappen zet, de minste wordt.
Het antwoord van Maria
Bij Zacharias zat ‘t hem niet in de pracht van zijn priesterlijke gewaden, niet in de schitterende entourage van de tempel of dat plechtige moment van het wierook- offer. Het zat hem alleen maar in dat ene: kon hij buigen en aanvaarden of kon hij dat niet? Bij de boodschap aan Maria is al het uiterlijke weg, dat telt niet meer. Maar zij buigt haar hoofd en spreekt haar jawoord: “Mij geschiede naar uw woord” (Lc 1,38). Dat werd de weg van Jezus zelf, die niet met schittering en glans ter wereld kwam, maar in de eenvoud van de stal, tussen de dieren, die kwam om te dienen en het kruis voor ons te dragen.
Zo is het ook voor ons: Niet onze hang naar groot en mooi, rijk en machtig, maar alleen die ene vraag, die God ook aan ons zal stellen: Kun je dienen? Wil je, kun je in eenvoud de weg van geloof gaan en vertrouwen, om een pelgrim van hoop te zijn?
Zalig, wie geloofd heeft! Van harte wens ik u mooie en gezegende kerstdagen!
+ Bisschop Johannes Hendriks