Goede week vieren in Panama - WJD

Kruis­weg

Zo’n 150.000 jon­ge­ren vanuit de hele wereld zijn bij elkaar geko­men voor de Wereld­jon­ge­ren­da­gen in Panama. Ze vieren de goede week door het her­denken van de kruis­weg, de paas­wake en de opstan­ding.

De wereld­jon­ge­ren­da­gen draait om deze drie momenten. Vandaag was de kruis­weg op het grote veld met de Paus. Een kruis­weg waarbij niet de stan­daard staties wer­den her­dacht, maar ook andere momenten uit Jezus’ laatste uren. Zoals Jezus wordt vera­den door Judas, de ont­ken­ning van Petrus, Jezus belooft Zijn ko­nink­rijk aan de berouwende dief en Maria en Johannes onder het kruis. Bij elke statie was een korte re­flec­tie en een gebed waarin een onze lieve vrouw, patroon­hei­lige van Latijns Amerika werd aan­ge­roe­pen om te bid­den. Zo werd onze Vrouwe van de rozen­krans, patrones van Guatemala, onze Vrouwe van de engelen, patrones van Costa Rica, onze Vrouwe van altijd­du­rende bijstand geëerd in Haïti en onze Vrouwe van God­de­lijke Voor­zienig­heid, patrones van Puerto Rico aan­ge­roe­pen. De kruis­weg werd vergezeld door dans en gezang door grote groepen. Er werd onder andere gebe­den voor het milieu, mis­bruikte vrouwen en de jonge mensen.

Trinity

’s Avonds zijn we met een groep Neder­lan­ders naar het optre­den van Trinity geweest. Trinity is een pro­tes­tants chris­te­lijke band, die op eigen ini­tia­tief deze pelgrimage hebben onder­no­men. Ze zien zich­zelf als een bruggen­bouwer tussen ver­schil­lende culturen. Ze zijn opgegroeid in een zen­de­lings­fa­mi­lie in Peru en dus de Spaanse taal goed mach­tig. Ze verbin­den de Zuid-Ameri­kaanse met de Europese cultuur en willen ook pro­tes­tan­ten en katho­lie­ken verbin­den. Het was een rela­tief kort optre­den, waarin ze er een echt feestje van maakte. Mooi hoe ze zowel Spaans als Engels spraken en zongen. Bij­zon­der is dat de lead-zan­ger gedurende het optre­den zowel fluit, saxo­foon als trompet gespeeld. In de muziek is echt de verbin­ding tussen de culturen te horen.

Typisch Panamees

Hoe lan­ger we hier zitten, hoe beter we de cultuur leren kennen. Door de vele pre­sen­ta­ties hebben we de muziek met de salomon-screams en de dansen met prach­tige jurken leren kennen. Vooral de grote gast­vrij­heid en vrijgevig­heid van de Panamese cultuur vallen ons op. Binnen een paar uur voel je je al onder­deel van de familie, waar dat in Neder­land veel lan­ger zou duren. Ze zijn heel open en nemen je meteen mee naar ver­jaar­dags­feestjes. Op de ver­jaar­dags­feestjes wordt er veel gedanst en uiter­aard een piñata kapot geslagen. Wat op­val­lende dingen zijn dat we heel veel Minnie Mouse zien, dat het plafond in mijn gast­ge­zin van piepschuim is, dat er gast­ge­zinnen zijn met smart-tv's, een stereo-in­stal­la­tie, smart­phones, maar als wc een gat in de grond hebben waar kakkerlakken over de kleine en grote bood­schappen lopen.

De hele belevenis hier is ont­zet­tend leer­zaam. We bedanken God dat we dit mogen meemaken! Bid voor ons! Morgen is dé nacht op het veld en zon­dag de af­slui­ten­de Mis met de paus.

Carolien Hoogen­boom