Zouaven
De pauselijke Zouaves (Zuavi Pontifici) waren een militair korps van katholieke vrijwilligers dat tussen 1860 en 1870 de Kerkelijke Staat verdedigde onder paus Pius IX. Dit was een reactie op de Italiaanse eenwording (Risorgimento), waarbij koning Victor Emanuel II en Giuseppe Garibaldi de pauselijke gebieden, inclusief Rome, wilden innemen.
- Ontstaan: In 1860 deed Pius IX een oproep aan katholieke mannen wereldwijd om de paus te steunen tegen deze bedreiging. Generaal Louis Juchault de Lamoricière organiseerde het korps.
- Samenstelling: Het bestond uit zo’n 11.000 vrijwilligers, vooral uit Nederland (3.181), Frankrijk (2.964), België (1.634, vaak Vlamingen), en andere landen zoals Canada en Italië zelf. Het waren jonge, ongehuwde mannen, vaak gemotiveerd door geloof en avontuur.
- Uniform: Grijze tunieken en broeken met rode biezen, een kepie (geen fez, want dat werd als te islamitisch gezien), geïnspireerd door de Franse zouaves.
- Geschiedenis: Ze vochten in veldslagen zoals Mentana (1867, een overwinning tegen Garibaldi met Franse hulp) maar konden de val van Rome in 1870 niet voorkomen toen Frankrijk zijn steun introk vanwege de Frans-Pruisische Oorlog. Na 1870 werd het korps ontbonden, hoewel sommige veteranen later vochten als "Vrijwilligers van het Westen" in die oorlog.
In Nederland en Vlaanderen werden de Pauselijke Zouaves vaak gezien als helden van het geloof, een symbool van katholieke trouw aan de paus. Er zijn nog steeds monumenten en gedenktekens voor hen, zoals in Oudenbosch (Nederland).
Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam