Zalving

Zalving in de Katho­lieke Kerk is het aan­bren­gen van gewijde olie als teken van heili­ging, gene­zing of wij­ding. Het speelt een be­lang­rijke rol in ver­schil­lende sacra­menten en rituelen.

Soorten zal­ving in de katho­lieke traditie

1. Zie­ken­zal­ving (Sacra­ment van de zieken)

   • Bedoeld voor erns­tig zieken of ster­ven­den.
   • De pries­ter zalft het voor­hoofd en de han­den met ziekenolie.
   • Brengt gees­te­lij­ke kracht, ver­ge­ving van zon­den en soms licha­me­lijke gene­zing.

2. Chrismazal­ving

   • Gebruikt in sacra­menten als doopsel, vormsel en pries­ter­wij­ding.
   • Chrisma is een mengsel van olijfolie en balsem, gewijd door de bis­schop op Witte Donder­dag.
   • In het vormsel wordt de gezalfde ver­sterkt met de Heilige Geest.

3. Pries­ter- en bis­schops­wij­ding

   • Bij de pries­ter­wij­ding wor­den de han­den gezalfd als teken van hun roe­ping om de sacra­menten te bedienen.
   • Bij de bis­schops­wij­ding wordt ook het hoofd gezalfd, omdat een bis­schop een her­der van de Kerk is.

4. Koning- en altaar­wij­ding

   • In vroe­gere tij­den wer­den katho­lieke koningen gezalfd bij hun kro­ning.
   • Bij de wij­ding van een kerk wordt het altaar met chrisma gezalfd.

Bete­ke­nis van zal­ving

• Teken van Gods aanwe­zig­heid en kracht.
• Verbin­ding met Christus (Christus betekent "Gezalfde").
• Sacra­menteel teken van gene­zing, sterkte en toe­wij­ding.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam