Wijdingskruis

De kruisen die op de muren van een kerk zijn aan­ge­bracht bij de kerk­wij­ding heten wij­dings­kruisen of consecratie­kruisen (Latijn: cruces consecrationis).

Wat zijn wij­dings­kruisen?

• Het zijn twaalf kruisen, meestal van steen, metaal of geschil­derd, die op de binnenmuren van een kerk zijn aan­ge­bracht.

• Ze markeren de plaatsen waar de bis­schop bij de wij­ding van de kerk (dedi­ca­tie) de muren heeft gezalfd met heilig chrisma (gewijde olie).

• Onder elk kruis staat vaak een kaarsenh­ou­der; deze wordt aangestoken op de jaar­lijkse feest­dag van de kerk­wij­ding.

Symboliek

• De twaalf kruisen ver­wij­zen naar de twaalf apos­te­len, fun­da­men­ten van de Kerk.

• Ze her­in­ne­ren eraan dat het gebouw gewijd is aan God en een heilige plaats is.

Li­tur­gisch gebruik

• Tijdens het feest van de kerk­wij­ding (meestal de datum waarop de kerk is ingewijd), wor­den de wij­dings­kaarsen bij de kruisen opnieuw aangestoken.

• Dit is een zicht­ba­re her­in­ne­ring aan het moment waarop het kerk­ge­bouw voor altijd aan God werd toegewijd.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam