Visioen

Een visioen wordt vaak gezien als een directe, bovenna­tuur­lijke erva­ring waarbij een persoon zintuiglijk waarneemt wat normaal ge­spro­ken niet zicht­baar is, zoals een ver­schij­ning van Christus, de Maagd Maria, een engel, of een heilige. Visioenen kunnen ook inner­lijke erva­ringen zijn, zoals het ont­van­gen van een spi­ri­tu­ele bood­schap of inzicht. Ze wor­den vaak beschouwd als god­de­lijke open­ba­ringen, waarbij God op een bij­zon­dere manier met een gelo­vi­ge communi­ceert.

Kenmerken van een visioen in de katho­lieke context:

1. God­de­lijk oorsprong: In de katho­lieke leer wor­den visioenen vaak gezien als bood­schappen van God of van heiligen. Ze kunnen gezien wor­den als een manier waarop God zich open­baart aan de gelo­vi­ge, vaak om hen te lei­den, te waar­schu­wen of aan te moe­digen.

2. Bui­ten­ge­wone erva­ring: Het visioen is door­gaans bui­ten­ge­woon, en kan visuele, auditive of zelfs emo­tio­nele aspecten bevatten die boven de na­tuur­lijke erva­ring uit­gaan. Som­mi­ge visioenen wor­den als mys­tiek beschouwd, waarbij de gelo­vi­ge iets gees­te­lijks of heiligs waarneemt, zoals de aanwe­zig­heid van Christus of Maria.

3. Profe­tische of in­struc­tieve aard: Visioenen hebben vaak een bood­schap die van spi­ri­tu­ele of morele bete­ke­nis is. Ze kunnen lei­den tot beke­ring, roe­ping of hernieuwde toe­wij­ding aan het geloof, of ze kunnen in­for­ma­tie bevatten over toe­koms­tige gebeur­te­nissen (zoals het visioen van de eind­tijd in het boek Open­ba­ringen).

4. Bekende visioenen in de Kerk: In de katho­lieke traditie zijn er tal­loze voor­beel­den van visioenen. Een paar beroemde zijn:

   • De visioenen van Ber­na­dette Soubirous in Lourdes, waarin zij de Maagd Maria zag en de locatie van een heilige bron ontdekte.
   • De visioenen van Johannes Paulus II in zijn spi­ri­tu­ele leven.
   • De visioenen van Faustina Kowalska, die de bood­schap van de God­de­lijke Barm­har­tig­heid ont­ving.

5. Oordeel van de Kerk: Niet elke visioen wordt on­mid­del­lijk geac­cep­teerd door de Kerk. De Ker­ke­lijke autori­teiten (meestal bis­schop­pen of de paus) onder­zoeken visioenen om te bepalen of ze van god­de­lijke oorsprong zijn. Pas als de Kerk het visioen als authen­tiek erkent, kan het wor­den gevierd of gepropa­geerd.

Samen­vat­ting

In de katho­lieke context wordt een visioen gezien als een god­de­lijke open­ba­ring of bui­ten­ge­wone erva­ring, waarin een gelo­vi­ge iets ziet of ervaart dat van spi­ri­tu­ele of profe­tische bete­ke­nis is. Deze visioenen wor­den vaak beschouwd als bood­schappen van God, heiligen of engelen en hebben meestal als doel de gelo­vi­ge te lei­den, te onder­wij­zen of tot beke­ring aan te zetten. Visioenen moeten vaak wor­den goedge­keurd door de Kerk voordat ze als authen­tiek wor­den erkend.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam