Vermetel vertrouwen

Verme­tel ver­trouwen is een roekeloos of over­moe­dig ver­trouwen, vooral op Gods genade, zon­der dat men doet wat moreel of reli­gi­eus vereist is. Verme­tel ver­trouwen is één van de zon­den tegen de Heilige Geest.

Voor­beeld in theo­lo­gische context

In de katho­lieke moraal­theo­lo­gie wordt verme­tel ver­trouwen (Latijn: temeraria fiducia) beschouwd als een zonde tegen de deugd van hoop. Het betekent dan bij­voor­beeld:

• Denken: "God zal mij toch wel ver­ge­ven, dus ik kan gerust zon­digen."

• Of: "Ik hoef geen berouw te tonen of me te bekeren, want God is toch barm­har­tig."

Het wordt gezien als een ver­keerde hou­ding omdat men Gods barm­har­tig­heid als van­zelf­spre­kend beschouwt, zon­der dat er sprake is van een oprechte inzet tot beke­ring of goede daden.

Tegen­ge­stelde zonde

Het tegen­over­ge­stelde van verme­tel ver­trouwen is wanhoop (desperatio): de over­tui­ging dat Gods genade jou nooit kan bereiken, hoe je ook je best doet.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam