Simonie

In de Katho­lieke Kerk ver­wijst simonie spe­ci­fiek naar de praktijk van het kopen en verkopen van ker­ke­lijke functies, ambten, of heilige zaken zoals sacra­menten en aflaten. Het wordt beschouwd als een erns­tige zonde en is in strijd met de leer en principes van de Kerk, die de hei­lig­heid van haar sacra­menten en posities bena­drukt.

Voor­beel­den

1. Verkoop van ker­ke­lijke functies:

   • In de mid­del­eeuwen was het kopen van ker­ke­lijke ambten (zoals een bis­schop­schap, abdomschaap of zelfs het pries­ter­ambt) een veelvoor­ko­mend probleem. Rijke of mach­tige personen kon­den ker­ke­lijke posities kopen, wat leidde tot corruptie binnen de Kerk. Dit werd sterk ver­oor­deeld door de Kerk, vooral tij­dens de Re­for­ma­tie en de Contrare­for­ma­tie.

2. Verkoop van sacra­menten:

   • Het idee dat men sacra­menten (zoals de doop, eucha­ris­tie, of biecht) of genade (bij­voor­beeld in de vorm van aflaten) kon kopen, werd beschouwd als simonie. Dit leidde tot grote misstan­den in de Kerk, vooral in de vroege mid­del­eeuwen. De verkoop van aflaten was bij­voor­beeld een be­lang­rijk punt van kri­tiek tij­dens de Re­for­ma­tie en de 95 stellingen van Maarten Luther.

3. Verkoop van gees­te­lij­ke voor­de­len:

   • Ook het kopen van gees­te­lij­ke voor­de­len, zoals gebe­den voor de over­le­de­nen of gees­te­lij­ke gunsten van de Kerk, wordt beschouwd als simonie.

Ker­ke­lijke veroor­de­ling

Simonie wordt gezien als een erns­tige schen­ding van het eerbied voor het heilige en het onbe­taal­ba­re karakter van de genade van God. Het is een dode­lijke zonde die de in­te­gri­teit van de Kerk aantast. De Kerk heeft simonie altijd streng ver­oor­deeld, en de canonieke wet verbiedt de praktijk strikt, met erns­tige bestraf­fingen voor degenen die zich eraan schul­dig maken.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam