Scheiding van tafel en bed

"Schei­ding van tafel en bed" (Latijn: separatio mensae et thori) ver­wijst naar een situatie waarin een echtpaar fysiek ge­schei­den leeft, maar hun huwe­lijk offi­cieel blijft bestaan. Het is een juri­dische en pas­to­rale maat­regel die in de katho­lieke kerk wordt toegepast wanneer een echtpaar door erns­tige redenen, zoals onverenig­baar­heid of andere erns­tige problemen, niet meer samen kan leven, maar de kerk het huwe­lijk niet wil laten ein­digen door een volle­dige echt­schei­ding.

Het doel van de schei­ding van tafel en bed is vaak om de partners een kans te geven voor herstel of om hen de moge­lijk­heid te bie­den om tot een de­fi­ni­tieve beslis­sing te komen, zon­der de sacra­men­tele band van het huwe­lijk te ver­bre­ken. In de katho­lieke leer is het huwe­lijk een sacra­ment dat als onontbind­baar wordt beschouwd, dus een volle­dige echt­schei­ding wordt vaak niet toe­ge­staan, tenzij er een ker­ke­lijke annule­ring wordt verleend.

De "schei­ding van tafel en bed" maakt het moge­lijk dat de partners apart leven, bij­voor­beeld door apart te wonen, zon­der dat het huwe­lijk volle­dig wordt verbroken. Het kan wor­den gezien als een tij­de­lijke oplos­sing die bedoeld is om de moge­lijk­heid van ver­zoe­ning open te hou­den of om prak­tische redenen, zoals het vermij­den van de zon­den die met samen­wo­nen in een onverbeter­lijke situatie gepaard kunnen gaan.

In de katho­lieke kerk wordt deze maat­regel meestal alleen goedge­keurd na zorg­vul­dige over­we­ging door een ker­ke­lijk huwe­lijkstribu­naal, dat de omstan­dig­he­den van het huwe­lijk onder­zoekt.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam