Ostiarius

Een ostiarius (Latijn voor "deurwachter" of "por­tier") was in de vroegchris­te­lijke kerk een van de lagere wij­dingen binnen de clerus. De taak van een ostiarius was het bewaken van de ingang van de kerk, het openen en sluiten van de deuren en het controleren wie de kerk binnenkwam, vooral tij­dens de eucha­ris­tie­vie­ring.

Deze functie maakte deel uit van de vier lagere wij­dingen (samen met lector, exorcist en acoliet) en werd gezien als een voor­be­rei­dende stap naar het pries­ter­schap. In 1972 schafte paus Paulus VI de lagere wij­dingen af met de apos­to­lische brief Ministeria Quae­dam, waardoor de rol van ostiarius als wij­ding verdween. Te­gen­woor­dig heeft de functie geen offi­cië­le plaats meer in de katho­lieke kerk, maar het idee van een kerkpor­tier of gastheer bestaat nog steeds in som­mi­ge pa­ro­chies.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam