Mystagogie

Mystagogie is een theo­lo­gisch begrip binnen de katho­lieke Kerk dat ver­wijst naar de ver­die­ping in het geloof na het ont­van­gen van de sacra­menten, met name na het doopsel, vormsel en de eucha­ris­tie. Het woord komt uit het Grieks:

• mystērion (μυστήριον) = mysterie, geheim
• agein (ἄγειν) = lei­den

Het betekent let­ter­lijk "inlei­den in het mysterie" en heeft betrek­king op de gees­te­lij­ke groei en ver­die­ping in het chris­te­lijk geloof.

Mystagogie in de katho­lieke traditie

1. In de vroege Kerk

   • Mystagogie speelde een grote rol in de oudchris­te­lijke Kerk, vooral na Pasen.
   • Nieuwe chris­te­nen (neofieten) ont­vingen catechese over de bete­ke­nis van de sacra­menten en leer­den hoe ze als gelo­vi­gen moesten leven.
   • Bekende kerk­va­ders zoals Au­gus­ti­nus, Ambrosius en Cyrillus van Jeru­za­lem gaven mystago­gische catecheses.

2. Heden­daag­se bete­ke­nis

   • Vandaag wordt mystagogie nog steeds toegepast in de Rituele Vorming van Vol­was­se­nen (RCIA), waarin vol­was­se­nen die gedoopt zijn, ver­der wor­den begeleid in hun geloof.
   • De paas­wake wordt vaak gezien als het begin van de mystago­gische periode voor pasge­doopten.
   • Het gaat niet alleen om kennis, maar ook om een diepere bele­ving van de sacra­menten en het chris­te­lijke leven.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam