Magisterium

‘Magisterium’ ver­wijst naar het leer­ge­zag of de leerstellige autori­teit van de kerk. Het is de taak en het gezag van de kerk, in het bij­zon­der van de paus en de bis­schop­pen in ge­meen­schap met hem, om de leer van het geloof te bewaren, te in­ter­pre­te­ren en te onder­wij­zen. Het magisterium zorgt ervoor dat de gelo­vi­gen de waar­heid van de open­ba­ring (zoals vast­ge­legd in de Heilige Schrift en de Traditie) correct begrijpen en toepassen.

De­fi­ni­tie en oorsprong

• Bete­ke­nis: Het woord "magisterium" komt van het Latijnse magister, wat "leraar" betekent. Het magisterium is dus de "lerende kerk" (Ecclesia docens), in tegen­stel­ling tot de "luis­te­rende kerk" (Ecclesia discens), de gelo­vi­gen die de leer ont­van­gen.
• Theo­lo­gische basis: Het magisterium is gewor­teld in de over­tui­ging dat Jezus Christus de apos­te­len, en in het bij­zon­der Petrus, de autori­teit gaf om te onder­wij­zen en te lei­den (zie Matteüs 16:18-19 en Matteüs 28:18-20). Deze autori­teit is doorge­ge­ven via de apos­to­lische successie aan de bis­schop­pen en de paus.

Onder­de­len

• De paus: Als op­vol­ger van Petrus heeft hij het hoogste leer­ge­zag. Hij kan in bepaalde gevallen onfeil­baar spreken (ex ca­the­dra).
• De bis­schop­pen: In een­heid met de paus, vooral tij­dens oecu­me­nische concilies (zoals het Concilie van Trente of Vaticanum II), delen zij in dit gezag.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam