Kelk

Een kelk is een li­tur­gisch vat dat in de Katho­lieke Kerk wordt gebruikt om de gewijde wijn (het Bloed van Christus) te bevatten tij­dens de Eucha­ris­tie­vie­ring. Het is een van de be­lang­rijk­ste en meest plech­tige voorwerpen in de li­tur­gie.

Gebruik

• Tijdens de offertorie wordt de wijn in de kelk gegoten, soms met een paar druppels water.

• Bij de consecratie veran­dert de wijn door de woor­den van de pries­ter in het Bloed van Christus.

• Tijdens de communie drinkt de pries­ter uit de kelk, en in som­mi­ge vie­rin­gen krijgen ook gelo­vi­gen de moge­lijk­heid om uit de kelk te com­mu­ni­ce­ren.

Uiter­lijk en symboliek

• Gemaakt van goud, zilver, of verguld metaal om de hei­lig­heid van de Eucha­ris­tie te be­na­druk­ken.

• Bestaat uit drie delen:

  1. Kelkkom (beker) - waarin de wijn wordt gegoten.

  2. Nodus (knop) - het verdikte mid­den­stuk voor een stevige grip.

  3. Voet - zorgt voor stabili­teit op het altaar.

• Vaak rijke­lijk versierd met grave­ringen, kruisjes of symbolen zoals druiven en korenaren, ver­wij­zend naar de Eucha­ris­tie.

De kelk is een centraal symbool in de Mis, omdat hij het Bloed van Christus bevat en daar­mee de kern van het katho­lieke geloof in de Wer­ke­lijke Te­gen­woor­dig­heid ver­te­gen­woor­digt.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam