Icoon

Een icoon is een reli­gi­eus schil­derij, meestal van Christus, Maria, heiligen of bijbelse scènes, dat een diepe spi­ri­tu­ele en li­tur­gische bete­ke­nis heeft. Hoewel iconen vooral bekend zijn uit de Oosters-Ortho­doxe Kerk, wor­den ze ook binnen de Oosters-Katho­lieke en in min­dere mate de Latijnse (westerse) Kerk gebruikt.

Kenmerken

• Stijl: Vaste, gestileerde vormen met sym­bo­li­sche kleuren en gou­den ach­ter­grond (ver­wij­zing naar het god­de­lijke licht).
• Techniek: Vaak geschil­derd met eitempera op hout en volgens vast­ge­legde tradities.
• Vereerd, niet aan­beden: Iconen wor­den vereerd als hulp­mid­del voor gebed, maar niet aan­beden (aanbid­ding is alleen voor God).
• Theo­lo­gie van de icoon: In lijn met het Tweede Concilie van Nicea (787) erkent de katho­lieke kerk iconen als legitieme uitingen van geloof.

Iconen in de Katho­lieke Kerk

• In Oosters-Katho­lieke kerken (zoals de Byzan­tijns-Katho­lieke) spelen iconen dezelfde rol als in de Ortho­doxe Kerk.
• In de Latijnse Kerk wor­den ze min­der vaak gebruikt, maar bekende iconen zoals de Zwarte Madonna van Częstochowa en Onze-Lieve-Vrouw van Perpetuele Bijstand zijn be­lang­rijke devotie­beel­den.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam