Handoplegging
Handoplegging (of soms geschreven als "handenoplegging") is een ritueel gebaar binnen het christendom en andere religieuze tradities, waarbij een persoon zijn handen op het hoofd of de schouders van een ander legt, vaak gepaard met gebed. Het heeft verschillende betekenissen, afhankelijk van de context, maar in de christelijke traditie, zoals in de Rooms-Katholieke Kerk, is het vooral verbonden met de overdracht van zegen, genezing, de Heilige Geest of geestelijke autoriteit.
Betekenis en gebruik
- Wijding en apostolische opvolging: In de context van apostolische opvolging (waar we het eerder over hadden) is handoplegging het fysieke gebaar waarmee een bisschop een nieuwe bisschop, priester of diaken wijdt. Dit symboliseert de overdracht van de Heilige Geest en de autoriteit die teruggaat tot de apostelen. Bijvoorbeeld, in Handelingen 6:6 leggen de apostelen handen op de eerste diakens om hen aan te stellen, en in 1 Timoteüs 4:14 wordt Timoteüs’ gave ontvangen "door de handoplegging van het college van oudsten".
- Zegen: Priesters of bisschoppen kunnen handen opleggen om een zegen te geven, zoals bij een huwelijk of aan het einde van een mis. Het is een teken van Gods genade en bescherming.
- Genezing: In de Bijbel legt Jezus vaak handen op zieken om hen te genezen (bijv. Marcus 5:23). Dit wordt nog steeds nagevolgd in sommige charismatische of pinksterkerken, waar gelovigen bidden met handoplegging voor fysieke of spirituele genezing.
- Doopsel en vormsel: Bij het vormsel legt de bisschop handen op de kandidaten als onderdeel van de gave van de Heilige Geest, een gebruik dat teruggaat tot de vroege kerk (Handelingen 8:17).
Symboliek
Het gebaar is diep symbolisch: de handen vertegenwoordigen de aanwezigheid van God die via de mens werkt. Het is een fysieke verbinding die de spirituele band tussen God, de kerk en de gelovige versterkt. In de katholieke traditie wordt het vaak uitgevoerd door iemand met gewijde autoriteit (bisschop, priester), omdat zij in de lijn van apostolische opvolging staan.
Handoplegging of Handenoplegging?
"Handoplegging" is de meest gebruikelijke spelling in het Nederlands, maar "handenoplegging" komt ook voor en benadrukt dat beide handen worden gebruikt. Beide zijn correct, afhankelijk van de context of voorkeur.
Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam