Duivel

In de Katho­lieke Kerk wordt ‘Satan’ of de ‘Duivel’ gezien als de tegen­stan­der van God en de mensen. Hij wordt vaak ge­pre­sen­teerd als de persoonifi­ca­tie van het kwaad en de vijand van het goede. Satan wordt in de Bijbel be­schre­ven als een gevallen engel die zich tegen God heeft gekeerd en die de mens­heid probeert te verlei­dingen tot zonde en afvallig­heid.

De naam ‘Lucifer’ voor de duivel komt oor­spron­ke­lijk uit het Oude Testa­ment, spe­ci­fiek uit Jesaja 14:12, waar het wordt gebruikt om een gevallen Babylo­nische koning aan te dui­den:

"Hoe bent u uit de hemel gevallen, o Lucifer, zoon van de dageraad! U bent neer­ge­haald naar de aarde, die de volkeren verzwakte."

Enkele kern­pun­ten over de Duivel

1. Gevallen engel:
   • In de Katho­lieke leer wordt Satan vaak beschouwd als een gevallen engel die oor­spron­ke­lijk goed was, maar die zich tegen God heeft verzet. Dit verzet wordt vaak be­schre­ven als arrogantie of de wens om gelijk aan God te wor­den, wat leidde tot zijn uitdrij­ving uit de hemel (de zoge­naamde zondeval van Satan).
2. Oorsprong:
   • In Jesaja 14:12-15 en Ezechiël 28:12-17 wor­den figuren be­schre­ven die vaak als ver­wij­zingen naar Satan wor­den ge­ïnter­pre­teerd. In de Nieuwe Testa­ment wordt Satan genoemd in verhalen zoals de verlei­ding van Christus in de woes­tijn (Matteüs 4:1-11) en als de aankla­ger van de gelo­vi­gen (Open­ba­ring 12:10).
3. Zonde en Verlei­ding:
   • Satan wordt gezien als de ver­lei­der van de mens­heid. In het verhaal van Adam en Eva in de Tuin van Eden (Genesis 3), is Satan degene die Eva verleidt om van de boom van kennis van goed en kwaad te eten, wat de zondeval van de mens­heid veroor­zaakt. Hierdoor wordt Satan gezien als de oor­zaak van het kwaad en het lij­den in de wereld.
4. Symboliek:
   • Satan wordt vaak afge­beeld als een figuur die duister en mislei­dend is. Zijn symbolen kunnen variëren, maar hij wordt vaak geas­so­ci­eerd met slangen, vlammen, en een gehoornde figuur. Deze beel­den moeten echter niet let­ter­lijk wor­den geno­men, maar sym­bo­li­seren de be­drieg­lijke en des­tructieve natuur van Satan.
5. De strijd tussen goed en kwaad:
   • In de Katho­lieke Kerk is er een voort­du­rende spi­ri­tu­ele strijd tussen goed (God en zijn engelen) en kwaad (Satan en zijn demonen). Gelo­vi­gen wordt geleerd om weerstand te bie­den tegen de verlei­dingen van Satan door gebed, boetedoe­ning, en het leven volgens Gods gebo­den.
6. De Duivel als Aankla­ger:
   • Satan wordt in de Bijbel ook be­schre­ven als de aankla­ger van de gelo­vi­gen, die probeert hen af te lei­den van hun geloof en hen in zon­den te brengen. In het Evan­ge­lie van Matteüs 12:24-27 wordt Satan soms zelfs als de lei­der van de demonen genoemd, die probeert divisie en chaos te zaaien.
7. De de­fi­ni­tieve nederlaag:
   • De Katho­lieke Kerk leert dat Satan uit­ein­delijk door Jezus Christus de­fi­ni­tief zal wor­den overwonnen. De ver­rij­ze­nis van Christus en de uit­ein­delijke over­win­ning over de dood en de zonde betekenen de de­fi­ni­tieve nederlaag van Satan. Dit wordt gezien als een onvermij­de­lijke toe­komst waarin het kwaad volle­dig wordt uit­geroeid.
8. Exorcisme:
   • In gevallen van demo­nische invloed of bezit, wordt de Kerk exorcisme toegepast. Een exorcisme is een ritueel waarbij een pries­ter de macht van Satan of demo­nische krachten oproept om een bezetene of een plaats van kwaad te bevrij­den.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam