Dignitatis Humanae

Dignitatis Humanae is een be­lang­rijke ver­kla­ring van het Tweede Vati­caans Concilie, gepromul­geerd op 7 de­cem­ber 1965. De volle­dige titel van het do­cu­ment is "Dignitatis Humanae: De Declaratie over de Grondrechten van de Persoon in Reli­gi­euze Zaken".

Het do­cu­ment behandelt het recht op reli­gi­euze vrij­heid en stelt dat ieder­een de vrij­heid moet hebben om zijn reli­gi­euze over­tui­gingen te kiezen en te belij­den zon­der dwang. Het bena­drukt dat de over­heid geen macht mag uit­oefe­nen om mensen te dwingen een bepaalde religie aan te nemen, en dat dit recht een essentieel aspect is van de men­se­lijke waar­dig­heid.

Hoofd­pun­ten

• Reli­gi­euze vrij­heid als fun­da­men­teel recht: Dignitatis Humanae stelt dat reli­gi­euze vrij­heid een fun­da­men­teel recht is voor elke persoon. Dit recht omvat de vrij­heid om een religie te kiezen en te prak­ti­se­ren zon­der angst voor ver­vol­ging, dwang of dis­cri­mi­na­tie. De vrij­heid van geweten en gods­dienst is onmisken­baar en uni­ver­seel.
• De rol van de staat: Het do­cu­ment verdui­de­lijkt dat de staat niet mag ingrijpen in de reli­gi­euze keuzes van de bur­gers. Hoewel de Kerk de morele plicht heeft om de waar­heid te ver­kon­di­gen, mag zij de staat niet gebruiken om mensen tot de katho­lieke religie te dwingen. De vrij­heid om een religie te kiezen is een recht dat door de staat moet wor­den beschermd.
• Het recht op gods­diens­tige sa­men­komsten: Dignitatis Humanae stelt dat mensen niet alleen de vrij­heid moeten hebben om reli­gi­euze over­tui­gingen te kiezen, maar ook de vrij­heid moeten hebben om hun geloof open­lijk te belij­den, reli­gi­euze rituelen en diensten te vieren, en in ge­meen­schap te komen zon­der dwang van buitenaf.
• De kerk en reli­gi­euze vrij­heid: Het do­cu­ment bena­drukt dat de Kerk haar eigen missie en waar­den behoudt, maar erkent dat reli­gi­euze vrij­heid essentieel is voor het bevor­de­ren van de waar­dig­heid van de persoon. Het is een vorm van respect voor de vrij­heid die God de mens heeft gegeven.
• Reli­gi­euze tole­ran­tie: Dignitatis Humanae roept op tot reli­gi­euze tole­ran­tie tussen ver­schil­lende geloven, zon­der afbreuk te doen aan de waar­heid die de Kerk belijdt. Het bena­drukt dat de samen­le­ving een vreedzame coëxis­tentie van ver­schil­lende religies moge­lijk moet maken, waarbij de rechten van in­di­vi­duen wor­den ge­res­pec­teerd.

Bete­ke­nis

Dignitatis Humanae was baan­bre­kend voor de katho­lieke Kerk omdat het de traditie van de Kerk inzake reli­gi­euze vrij­heid herzien heeft. Voordien had de Kerk in veel gevallen het idee gepromoot dat de staat een rol had in het bevor­de­ren van de katho­lieke religie en het bestrij­den van andere religies. Deze ver­kla­ring zette een be­lang­rijke stap in het bevor­de­ren van de rechten van in­di­vi­duen op reli­gi­euze vrij­heid en droeg bij aan het ecu­me­nische en interreli­gi­euze dialoog.

Het do­cu­ment mar­keerde een be­lang­rijke verschui­ving in het denken van de Kerk over de relatie tussen de Kerk en de staat, en het wordt beschouwd als een essentieel do­cu­ment voor de moderne visie van de Kerk op mensen­rechten en vrij­heid.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam