Contemplatie

Con­tem­pla­tie ver­wijst naar een vorm van gebed of spi­ri­tu­ele praktijk waarbij iemand zich in stilte en aan­dacht richt op Gods aanwe­zig­heid, vaak zon­der woor­den of spe­ci­fie­ke verzoeken. Het is een diepe, inner­lijke erva­ring van ver­bon­den­heid met God, gericht op het ‘zijn’ in plaats van ‘doen’.

Bete­ke­nis

Het woord ‘con­tem­pla­tie’ komt van het Latijnse contemplatio, wat ‘aanschouwen’ of ‘be­schou­wen’ betekent.

Kenmerken

• Een gave van God: Con­tem­pla­tie wordt gezien als iets dat God schenkt, niet iets dat je volle­dig zelf kunt bereiken door in­span­ning.
• Stilte en rust: Het gaat om het stil­zet­ten van de geest en het hart om God te ont­moe­ten, vaak voorbij gedachten, beel­den of woor­den.
• Doel: Het ver­die­pen van de relatie met God, het ervaren van zijn liefde en het groeien in hei­lig­heid.

Con­tem­pla­tie verschilt van andere gebeds­vor­men zoals smeek­ge­bed (vragen om iets) of lofprij­zing (God prijzen), omdat het meer ont­vanke­lijk en min­der actief is.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam