Cappa Magna
foto: Wim Koopman
De cappa magna (Latijn voor "grote mantel") is een uiterst ceremonieel liturgisch gewaad, vooral gedragen door kardinalen, bisschoppen en sommige kanunniken bij plechtige gelegenheden buiten de mis.
Kenmerken
- Een zeer lange, wijdvallende mantel, vaak met een sleep van meerdere meters (soms tot wel 7 meter!).
- Voorzien van een grote kap met bontvoering (meestal van wit konijnenbont of imitatie), vooral bij koudere maanden.
- Gemaakt van rijke stoffen zoals zijde of wol, vaak in rood (voor kardinalen) of paars (voor bisschoppen).
- De sleep werd vaak opgetild of gedragen door acolieten bij processies.
Gebruik
- Niet gedragen tijdens de eucharistie, maar bij:
- Processies
- Wijding van kerken of altaren
- Officiële intochten of ontvangsten
- Koorliturgie (zoals vespers)
- Symboliseert het ambtelijke gezag én de dienstbaarheid van de bisschop of kardinaal.
Liturgische hervormingen
- Na het Tweede Vaticaans Concilie (1962-1965) werd het gebruik van de cappa magna sterk beperkt.
- Paus Paulus VI beschouwde het als te barok en werelds, niet passend bij de sobere geest van de moderne Kerk.
- Vandaag de dag zie je de cappa magna bijna uitsluitend bij traditionele of plechtige liturgieën, vaak in de context van de Tridentijnse ritus.
Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam