Bedelmonnik
Een bedelmonnik is een monnik of religieus lid van een orde die afhankelijk is van giften van buitenaf om in zijn levensonderhoud te voorzien. In plaats van hun eigen voedsel te verbouwen of zelfvoorzienend te zijn, gingen bedelmonniken actief langs de deuren om aalmoezen op te halen, zoals geld, voedsel of andere benodigdheden. Dit was een belangrijke manier voor hen om in hun behoeften te voorzien, vooral in de vroege middeleeuwen.
Kenmerken
-
Leven in armoede: Bedelmonniken legden een gelofte van armoede af en hadden vaak geen eigen bezit.
-
Mobiliteit: In tegenstelling tot andere monniken die in een klooster woonden, waren bedelmonniken vaak reizend en gingen ze van plaats naar plaats om steun te zoeken voor hun gemeenschap.
-
Spirituele missie: Ze waren ook actief in prediken, onderrichten en het uitvoeren van pastorale zorg.
-
Ordes van bedelmonniken: Bekende bedelorden zijn bijvoorbeeld de Franciscanen en de Dominicanen, die in de 13e eeuw werden gesticht.
Bedelmonniken hadden vaak een bijdrage aan de samenleving door niet alleen voedsel in te zamelen, maar ook door onderwijs en zorg te bieden aan de armen. Ze waren in wezen "levende getuigen van nederigheid en afhankelijkheid" van Gods voorzienigheid.
Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam