Arianisme

Arianisme is een theo­lo­gische stro­ming binnen het vroege chris­ten­dom die ontstond in de 4e eeuw. Het is genoemd naar Arius, een pries­ter uit Alexandrië (Egypte), die leerde dat Jezus Christus niet van gelijke god­de­lijke natuur is als God de Vader.

Kern­pun­ten van het Arianisme

• Jezus is een geschapen wezen, door God gemaakt vóór de rest van de schep­ping.

• Hij is niet eeuwig en dus niet gelijk aan de Vader.

• Jezus heeft een god­de­lijke status, maar onder­ge­schikt aan God de Vader.

Reactie van de Kerk

Het Arianisme werd als ketterij ver­oor­deeld op het Concilie van Nicaea in 325. Daar werd vast­ge­legd in het geloof van Nicea dat Jezus "één in wezen met de Vader" is (Grieks: homoousios).

His­to­rische invloed

• Ondanks de veroor­de­ling bleef het Arianisme nog eeuwen­lang invloedrijk, vooral bij som­mi­ge Germaanse volkeren zoals de Goten en Vandalen.

• Uit­ein­de­lijk verdween het groten­deels uit de chris­te­lijke wereld.

Deze katholieke woordenlijst is nog in ontwikkeling.
Aan de beschrijvingen wordt nog geschaafd.
© Copyright 2025 Bisdom Haarlem-Amsterdam