Bisdom Haarlem-Amsterdam










Vrede is een gedeelde verantwoordelijkheid

Paus tijdens het ‘Urbi et Orbi’

gepubliceerd: donderdag, 25 december 2025
Vrede is een gedeelde verantwoordelijkheid

In zijn kerst­bood­schap hernieuwt paus Leo XIV zijn oproep tot vrede, waarbij hij de wereld eraan herinnert dat vrede zowel een geschenk van God is als een gedeelde verant­woor­de­lijk­heid van de mens­heid. Traditie­ge­trouw spreekt de paus altijd zijn kerst­bood­schap uit voor­af­gaand aan de zegen voor Stad en Wereld - het Urbi et Orbi.

Terwijl oorlog de wereld blijft teis­te­ren, gebruikte paus Leo XIV zijn kerst­bood­schap om zijn appèl op vrede, dialoog en verant­woor­de­lijk­heid te hernieuwen, met aan­dacht voor die regio's waar geweld en instabili­teit nog steeds on­schul­dige levens eisen.

Gebe­den voor vrede

De paus bad voor “recht­vaar­dig­heid, vrede en stabili­teit voor Libanon, Palestina, Israël en Syrië” en drong aan op een hernieu­wing van de belofte van vrede die gewor­teld is in recht­vaar­dig­heid. Hij deed een bij­zon­der appel voor Oekraïne, met de vraag dat “het lawaai van wapens ophoudt” en dat alle betrok­ke­nen, met steun van de inter­na­tio­nale ge­meen­schap, de moed vin­den om een “oprecht, direct en respect­volle dialoog” aan te gaan.

Bij het gedenken van con­flic­ten die dreigen te wor­den vergeten, sprak paus Leo XIV zijn nabij­heid uit aan de slacht­of­fers van oorlog en geweld in Soedan, Zuid-Soedan, Mali, Burkina Faso en de Democra­tische Republiek Congo, alsook aan allen die lij­den onder onrecht, poli­tieke instabili­teit, reli­gi­euze ver­vol­ging en terrorisme.

De paus bad ook voor Haïti, met een oproep tot een einde aan het geweld en voor­uit­gang op het pad van vrede en ver­zoe­ning. Hij riep vrede af over Myanmar, met de wens dat het land wordt geleid naar ver­zoe­ning en hoop, vooral voor de jon­gere gene­ra­ties. Met een blik op Latijns-Amerika moe­digde hij degenen met poli­tieke verant­woor­de­lijk­heid aan om ruimte te geven aan dialoog voor het alge­meen wel­zijn, in plaats van ideo­lo­gische en partijgebon­den ver­deeld­heid.

De paus bad ook voor het herstel van de “oude vriend­schap” tussen Thailand en Cambodja, en ver­trouwde de volken van Zuid-Azië en Oceanië toe aan God, die zwaar zijn getroffen door recente natuur­rampen, met een oproep tot hernieuwde inzet voor hulp aan de lijden­den.

De ware bete­ke­nis van Kerst­mis

Tegen deze ach­ter­grond van con­flic­ten herinnerde paus Leo XIV aan de bete­ke­nis van Kerst­mis, door te ver­kon­di­gen dat “vandaag de ware vrede uit de hemel tot ons is neer­ge­daald”. Hij citeerde de heilige Leo de Grote en beves­tigde dat “de geboorte van de Heer de geboorte van de vrede is”.

Bij zijn over­we­ging over de Geboorte herinnerde de paus eraan dat Jezus “in een stal werd geboren omdat er geen plaats voor Hem was in de her­berg”, en dat de Zoon van God, “door wie alles is geschapen”, niet werd verwelkomd. “Uit liefde”, zei de paus, aanvaardde Christus armoede en afwij­zing, door Zich te iden­ti­fi­ceren met hen die wor­den verstoten en uit­ge­slo­ten.

Reeds in de geboorte van Jezus, merkte de paus op, “zien we de fun­da­men­tele keuze die het hele leven van de Zoon van God zou lei­den... de keuze om ons niet achter te laten onder de last van de zonde, maar die zelf voor ons te dragen”. Tege­lijker­tijd herinnerde hij de gelo­vi­gen eraan dat vrede ook men­se­lijke verant­woor­de­lijk­heid vereist. Hij citeerde de heilige Au­gus­ti­nus: “God, die ons zon­der ons heeft geschapen, zal ons niet red­den zon­der ons”, en voegde toe dat “verant­woor­de­lijk­heid de zekere weg naar vrede is”.

Christus is vrede omdat Hij de mens­heid bevrijdt van de zonde

Christus, ver­volgde de paus, is vrede omdat Hij de mens­heid bevrijdt van de zonde en “ons de weg wijst om con­flic­ten te over­win­nen - alle con­flic­ten, zowel inter­per­soon­lijk als inter­na­tio­naal”. Zonder harten die ver­ge­ven zijn, waar­schuwde hij, is het onmoge­lijk om “mannen en vrouwen van vrede of bouwers van vrede” te zijn.

Paus Leo XIV herinnerde eraan dat Jezus, door mens te wor­den, “onze broos­heid op Zich nam”, door Zich te iden­ti­fi­ceren met hen die vandaag lij­den: met de inwoners van Gaza, het Jemeni­tische volk, vluch­te­lingen en mi­gran­ten, de werk­lozen, uitgebuitte werkers en ge­van­ge­nen die vaak in onmen­se­lijke omstan­dig­he­den leven. Daarom waar­schuwde hij voor onver­schil­lig­heid, door de wereld eraan te her­in­ne­ren dat “God niet on­ver­schil­lig is voor ons leed”.

De deur die altijd open is

Nu het Jubileum­jaar ten einde loopt en de Heilige Deuren zich voor­be­rei­den om te sluiten, bood de paus een laatste bood­schap van hoop. “Christus onze hoop blijft altijd bij ons”, zei hij, door de gelo­vi­gen eraan te her­in­ne­ren dat Hij “de Deur is die altijd open is”, die niet komt om te veroor­de­len maar om te red­den.

 

(bron: Vaticannews.va)




Bisdom Haarlem - Amsterdam • Postbus 1053 • 2001 BB  Haarlem • (023) 511 26 00 • info@bisdomhaarlem-amsterdam.nlDisclaimerDeze website is gerealiseerd door iMoose