80 Jaar Vrijheid - Koepelkerk Hoorn
Over de vier onderduikers in de Koepelkerk gaat soms nog het verhaal dat zij zich tussen de binnen- en de buitenkoepel van de Koepelkerk schuildhielden. Jan de Boer heeft dit broodje-app-verhaal in 1946 hoogstwaarschijnlijk in de wereld geholpen. De ‘heremieten’ zouden via een klein luikje in de binnenkoepel van proviand zijn voorzien.
Helaas is de ruimte tussen de binnen en buitenkoepel slechts via een gevaarlijke klauterpartij van dertig meter buitenom aan de achterzijde van de kerk te bereiken. En daar hadden de Duitsers, die in de Sint-Jozefschool aan het Achterom gelegerd waren, het volle zicht op. De vier Italianen verbleven meestentijds in de Sacristie. Bij onraad konden zij zich nog in de orgelkast op de gaanderij, hoog bovenin de kerk of elders in een van de zoldervertrekken verschuilen. Uit dank voor de veilige opvang van zijn zoon schonk de vader, die een marmergroeve bezat in de jaren zestig, het marmer voor de restauratie van het priesterkoor van de Koepelkerk.
De moeder en grootmoeder van Frans Zack hielpe de koster van de St. Cyriacus en St. Franciscus vaak bij het schoonhouden van de kerk. De Italianen verrichtten dan klusjes. Tijdens het celebreren van de H. Missen waren de jonge Italianen vaak aanwezig, enigszins verscholen op een balkon zijwaarts van het altaar. Hun aanwezigheid moet een publiek geheim zijn geweest - meerdere mensen hadder er weet van.
