Eropuit...

Als pelgrim van hoop

In dit Heilig Jaar zijn we ge­roe­pen pelgrims van hoop te zijn. Mis­schien bent u in deze zomer­maand inder­daad onderweg. Voor velen is het vakantie­tijd. ‘Vakantie’ komt van het Latijnse ‘vacare’, vrij-zijn. Wie wil er nu niet vrij zijn?

Maar echt vrij zijn heeft niet alleen te maken met kunnen doen wat je wilt. Dat kan je zelfs onvrij maken: als je kunt doen en laten wat je wilt, geld genoeg hebt om te beste­den, met tijd en moge­lijk­he­den, kan dat lei­den tot versla­ving en andere ongewenste gevolgen, als je niet tege­lijk de pru­dentie bezit om goed met je moge­lijk­he­den om te gaan. Om een pelgrim van hoop te kunnen zijn, is er dus iets meer nodig dan louter vrij­heid om te kunnen gaan en staan waar je wilt.

Vrij zijn voor

In de vakantie zijn we vrij van allerlei ver­plich­tingen en vrij om aan­dacht te kunnen schenken aan dier­ba­re mensen om ons heen. ‘Vacare Deo’ staat op de Abdij van Egmond ge­schre­ven: Vrij-zijn voor God. Om God te kunnen ont­moe­ten heb je inner­lijke vrij­heid nodig en ruimte. Wie in beslag is geno­men door zorgen en tij­de­lijke zaken, kan niet zo goed vrij zijn voor God. Maak je hoofd weer eens leeg. Dit is de uit­no­di­ging van deze maand: richt je blik naar de hemel, naar de blauwe lucht, de zon, voel je vrij. Wat weegt er op je, ervaar je druk en stress? Wat voor weg zou je kunnen gaan om af te geven wat er op je weegt, om dat toe te ver­trouwen aan je goede God? Sta het af, ver­trouw het toe... Voel je ge­roe­pen om je zorgen niet alleen te dragen, en in de onein­dige ruimte van God te gaan staan, inner­lijk vrij. Dat kun je ge­woon­lijk niet ineens, het is een oefe­ning. Als je die weg probeert te gaan, zal er altijd toe­komst zijn en is er altijd meer dan je omka­derde bestaan; staande in de grote ruimte van God word je een pelgrim van hoop...

Maria in de hemel opgeno­men

In de maand au­gus­tus wordt onze blik op Maria gericht. In die onein­dige ruimte is er een Moeder die met harte­lijke liefde naar ons omziet. Zij is in de hemel met lichaam en ziel, helemaal vrij; zij is een schepsel maar heeft al vol­ko­men haar doel bereikt. Bij die voor ons nog on­voor­stel­bare eindbestem­ming mogen we hopen zelf ook veilig aan te komen. Maria is al zover, helemaal voltooid, omdat zij zon­der zonde was, een prach­tig, zuiver leven heeft geleid. Dat kunnen wij niet evenaren, maar als we naar Maria kijken, hebben we de mens voor ogen die ons lijntje naar de hemel is en ons de mooiste weg zal wijzen. Hoe kun je de pelgrims­tocht door het leven met geloof en hoop vol­bren­gen? Kijk en luister naar Maria!

Woor­den van Maria

Nu zijn er van Maria weinig woor­den over­ge­le­verd. Maar de woor­den die we kennen zijn bete­ke­nis­vol. Er is de vraag die zij aan de engel stelt, als die haar ver­telt dat zij moe­der zal wor­den: “Hoe kan het geschie­den, daar ik geen man beken?” Maria krijgt als ant­woord enige uitleg: “De Heilige Geest zal over je komen”. Dat ant­woord is tege­lijk een mysterie. Het volgende woord dat zij spreekt, is een woord van overgave: “Zie de dienst­maagd des Heren, mij geschiede naar Uw woord”. Hoe kunnen we pelgrims van hoop zijn en in de hemel komen? Zeg met Maria deze woor­den: “Mij geschiede naar Uw woord” . Zit het tegen? Loopt het niet zoals je had gehoopt? Blijf niet piekeren en grommen. Beweeg je gedachten en je hart naar overgave. Maria kon dat in één keer, voor mij blijft dat een exercitie, die ik steeds weer moet herhalen...

De mooiste woor­den van Maria zijn mis­schien de woor­den van haar lofzang. Zij heeft het niet ver­diend, ziet alles als cadeautjes, gaven, geschenken. “Hoog verheft mijn ziel de Heer ...want Hij die mach­tig is, heeft won­der­werken aan mij gedaan”. Dit is Maria’s raad: tel je ze­ge­ningen, benoem ze, ook de kleine dingen, wil dank­baar leven. Het laatste woord dat van Maria is over­ge­le­verd is dat van de bruiloft van Kana, waar Maria tot de bedien­den zegt: “Doe maar wat Hij, doe maar wat Jezus, je zeggen zal”. Je zou kunnen zeggen: die laatste woor­den zijn Maria’s testa­ment, haar gees­te­lij­ke nalaten­schap: Doe maar wat Jezus zou willen.

Een kleine pelgrimage

Bent u mis­schien niet op vakantie? Zit er dan niet een kleine bede­vaart in? Er zijn vele mooie en bij­zon­dere plaatsen in ons eigen land, waar je zo’n bede­vaart kunt hou­den als pelgrim van hoop. Zoals Onze Lieve Vrouw ter Nood in Heiloo.

+ Bis­schop Johannes Hendriks

Deze column van mgr. Jan Hendriks is deels eer­der ge­pu­bli­ceerd in het boekje Pelgrims van Hoop dat speciaal voor het Jubel­jaar 2025 is uitge­ge­ven door uit­ge­ve­rij Adveniat.