Bisdom Haarlem-Amsterdam










Delen:
meld deze pagina op Twitter meld deze pagina op Facebook
Volgen:
link naar de RSS Feed van de laatste nieuwsberichten volg Bisdom Haarlem-Amsterdam op Twitter volg Bisdom Haarlem-Amsterdam op Facebook

Woord van de bisschop


De ramp met vlucht MH17

gepubliceerd: maandag, 21 juli 2014

Het is maan­dag 21 juli als ik dit schrijf. Zojuist hebben we bericht gekregen dat Neder­landse experts aange­ko­men zijn op de plek van de ramp, en de lichamen van de slacht­of­fers ein­de­lijk wor­den vrijge­ge­ven en naar huis gehaald.

Hierop hebben wij samen met de nabe­staan­den met smart gewacht. Dat is voor hen be­lang­rijker dan alle woor­den van troost en medeleven. Nu hopen we dat er ook spoe­dig dui­de­lijk­heid komt over de precieze oor­zaak van de ramp, en wie ervoor verant­woor­de­lijk is. Het zal niet ge­mak­ke­lijk zijn, maar ook daar hebben ze recht op.

Het is hart­ver­war­mend om te zien hoe­zeer de Neder­landse bevol­king met de getroffenen meeleeft en be­trok­ken­heid toont met brieven, bloemen, kaarsen en gebed. Samen met mijn hulp­bis­schop hebben wij alle pa­ro­chies opge­roe­pen om afgelopen weekend intens te bid­den voor de slacht­of­fers en hun nabe­staan­den. Hieraan is door velen van harte gehoor gegeven. Als kerk­ge­meen­schap staan we naast hen in hun verdriet, hun onmacht, maar ook hun veront­waar­diging. Ook in de ka­the­draal zijn, tij­dens de vie­ring van gis­te­ren de slacht­of­fers her­dacht, en is diepe soli­da­ri­teit betoond met de nabe­staan­den.

De hulp­bis­schop heeft daarbij de homilie ver­zorgd, die wij hier­on­der, in verkorte vorm, afdrukken.

De pijn geen afscheid te hebben kunnen nemen

We hebben aan het begin van de vie­ring de slacht­of­fers van de vliegramp her­dacht die nu zo plot­se­ling voor de poort van de hemel zijn komen te staan.

Het is bijna altijd verdrie­tig en pijn­lijk als iemand ons door de dood verlaat, maar soms kunnen we er toch vrede mee hebben, bij­voor­beeld doordat we goed afscheid hebben kunnen nemen, Dat is hier allemaal niet moge­lijk geweest.

Nu gaan de gedachten van nabe­staan­den uit naar de over­le­de­nen, naar hun leven, wie zij waren.

Dat nemen deze mensen, die slacht­of­fer gewor­den zijn, mee op hun laatste reis: Die vrouw of die man die nu ineens is weg­gerukt, staat aan de hemeldeur: als de persoon die zij of hij was, met zijn of haar goed­heid en harte­lijk­heid, met alle mooie eigen­schappen, de rijkdom van z’n persoon. Die rijkdom was het koffertje, dat voor de laatste reis was gepakt, dat neem je mee.

Als ik straks bij Petrus voor de hemelpoort sta zal ik niet kunnen zeggen: “Laat me erin, ik ben bis­schop, ik hoor erbij, ik ben van de club”. Volgens Dante’s Divina Commedia zitten er veel bis­schop­pen in de hel. Maar niet alleen bis­schop­pen, niemand van ons zal kunnen zeggen:

“Ik was koster” of: “Ik had de mooiste sopraan van heel het muziek­in­sti­tuut” of ik was wereld­kampioen, (of bijna), ik heb rechten, laat me erin, nee.

Geen geld, geen macht en positie zullen tellen maar alleen de vraag wie we geweest zijn, wat voor mens, of we christen zijn geweest en dat wil in de kern zeggen: Of we ons in ons leven hebben laten lei­den door de liefde...

Tarwe en onkruid

Het is de reali­teit van deze dagen dat we hard met het kwaad in de wereld wor­den gecon­fron­teerd. Het evan­ge­lie van vandaag over tarwe en onkruid wil ons eraan her­in­ne­ren dat het kwaad een reali­teit is waarin ook wij moeten leven. Met het voor­beeld van Jezus voor ogen, kun je je niet goed door het lint laten gaan en in het wilde weg om je heen gaan slaan om wraak te nemen...

De vorige keer dat strij­dende partijen een passagierstoestel neerhaal­den, was tij­dens de oorlog in Irak. Presi­dent Bush dacht mis­schien toen hij de oorlog begon in Irak dat hij onkruid van tarwe kon schei­den: paus Johannes Paulus II noemde dat toen een nutte­loze slach­ting en hij heeft gelijk gehad: Door iemand in Irak als het kwaad aan te wijzen, verstoorde Amerika een wankel evenwicht en nu – hon­derd­dui­zen­den doden en miljoenen vluch­te­lingen later – schijnt alle tarwe verdwenen, al het goede is weg, zo lijkt het; men wilde het onkruid – het kwaad – bijeen wilde garen, eruit wilde trekken, maar het woekert nu welig als nooit tevoren en geen christen is zijn leven veilig...

Overal is kwaad, in de wereld en ook in de kerk. Wie in de kerk is, is zeker niet auto­ma­tisch goed en dat is van het begin af zo geweest toen Jezus met de apos­te­len rond trok. Als we zelf moeite hebben met onkruid dat we aantreffen, met het kwaad in de grote wereld dat agressie in ons opwekt, of ook met het kwaad in onze eigen omge­ving, met wat mensen elkaar aandoen, met het kwaad in de wereld, in onze omge­ving óf in de kerk, zou­den we eraan kunnen denken hoe Jezus met Judas omging. Hij wist dat die een verra­der was, een rotte appel in de mand met apos­te­len, onkruid tussen de tarwe. Jezus verdroeg hem, tot bij het Laatste Avondmaal en de kus waar­mee Judas hem verraadde; en alle liefde­volle woor­den die Jezus sprak waren in feite een uit­no­di­ging aan Judas en alle andere tegen­stan­ders om van onkruid tarwe te wor­den. Na­tuur­lijk moeten mis­da­digers ver­volgd en bestraft wor­den, dat is een eis van recht­vaar­dig­heid; maar alleen waar mensen inner­lijk ver­an­de­ren, ont­staat er echt een nieuwe situatie. Dat noemen we: beke­ring

Dat blijft altijd moge­lijk tot hun laatste snik, dat mensen zich bekeren tot de liefde en steeds meer tarwe wor­den. Want we zijn allemaal nog onderweg, ons levens­ver­haal is nog niet af. Gelukkig maar.

En voor al die mensen wier levens­ver­haal zo plot­se­ling nu is afgelopen door de vre­se­lijke vliegtuigramp, bid­den we dat zij ook als goed zaad in de aarde gevallen mogen zijn, dat hun leven vrucht mag dragen, dat zij nu in vrede mogen zijn.

Amen

overzicht van bijdragen:
zondag, 24 maart 2024Het leven overwint de dood
zondag, 28 januari 2024Het mysterie van het kwaad
woensdag, 20 december 2023Vrede op aarde?
donderdag, 2 november 2023Wat gaan we stemmen?
donderdag, 7 september 2023In Gods naam samenkomen
donderdag, 6 juli 2023De stilte in
donderdag, 4 mei 2023Door welke geest laat je je leiden?
donderdag, 2 maart 2023Vasten?
donderdag, 19 januari 2023Verwelkomen - Nabij-zijn - Begeleiden
donderdag, 15 december 2022De stijl van Jezus
donderdag, 6 oktober 2022Vrouwen in de Kerk
donderdag, 4 augustus 2022Leren uit het verleden
donderdag, 2 juni 2022Moedig en principieel
donderdag, 7 april 2022Oog voor het wonder
maandag, 28 februari 2022Aan het begin van de veertigdagentijd
dinsdag, 25 januari 2022Bedankt!
donderdag, 23 december 2021Vrede op aarde
woensdag, 1 december 2021Advent
maandag, 1 november 2021Allerzielen
zaterdag, 28 augustus 2021Geluk
donderdag, 1 juli 2021Vrijheid
maandag, 3 mei 2021Mei - een maand voor Maria
donderdag, 1 april 2021Paasboodschap 2021
donderdag, 4 maart 2021Geïnspireerd leven in dienst van God en mensen
donderdag, 21 januari 2021Paus Franciscus nodigt ons uit...
donderdag, 17 december 2020Toch wordt het Kerstmis
donderdag, 1 oktober 2020Mijn wensen voor u in coronatijd
donderdag, 6 augustus 2020Onze nieuwe bisschop
maandag, 1 juni 2020Brief van Mgr. Hendriks
dinsdag, 5 mei 2020Bevrijdingsdag en geen vrede



Bisdom Haarlem - Amsterdam • Postbus 1053 • 2001 BB  Haarlem • (023) 511 26 00 • info@bisdomhaarlem-amsterdam.nlDisclaimerDeze website is gerealiseerd door iMoose