Bisdom Haarlem-Amsterdam










Delen:
meld deze pagina op Twitter meld deze pagina op Facebook
Volgen:
link naar de RSS Feed van de laatste nieuwsberichten volg Bisdom Haarlem-Amsterdam op Twitter volg Bisdom Haarlem-Amsterdam op Facebook

Woord van de bisschop


‘Heaven is for Real...’

gepubliceerd: woensdag, 18 juni 2014

Kort­ge­le­den ging in Amerika een film in première: ‘Heaven is for Real... de hemel bestaat!’ Het gaat over een Ameri­kaans jongetje, Colton Burpo, 4 jaar oud, die tij­dens een operatie sterft. Zijn vader is erbij en totaal ontred­derd. Hij sluit zich op in een kamertje in het zie­ken­huis en bidt zoals hij nog nooit had gebe­den.

Het was nau­we­lijks een echt gebed, zegt hij later, maar meer een worsteling met God, een schreeuw vanuit het diepst van z’n wezen, maar ook het meest eer­lijke en intense gebed dat hij ooit had gebe­den. En het werd verhoord. Tegen alle medische logica in kwam z’n zoontje weer tot bewust­zijn en werd aan z’n ouders terugge­ge­ven.

Geloof heeft soms een steuntje nodig

Het meest spectaculaire was nog wel dat het kind dit alles bleek te weten. Met kin­der­lijke onbe­vangen­heid ver­telt het en­thou­siast hoe hij door engelen naar de hemel werd gedragen, fami­lie­le­den ontmoette die hij nooit gekend had, maar ook hoe Jezus hem in de armen sloot, maar later ook zei: “Colton, je moet terug­gaan, je vader heeft er om gebe­den, en hij heeft het verkregen”. Hij liet het kind zien hoe z’n vader alleen was in dat kamertje en bad en huilde.

Heaven is for Real...Terugge­ko­men ver­telde hij z’n vader dat hij hem gezien had, met allerlei details die hij onmoge­lijk kon weten. En dat terwijl hij kli­nisch dood op de operatietafel lag. Juist de erva­ring van Colton is zo authen­tiek, omdat het een klein kind betreft dat niets verzint of inte­res­sant wil doen, maar gewoon ver­telt wat er met hem gebeurd is. Toch is het maar één erva­ring uit vele duizen­den. Talloze mensen verhalen van hun erva­ringen met de gees­te­lij­ke wereld. Na­tuur­lijk is er veel kaf onder het koren, maar ook verbluffende ge­tui­ge­nissen.

Toch kunnen mensen soms denken: ik heb dat allemaal voor m’n geloof niet nodig. We hebben de Bijbel en de Kerk, dat is genoeg. Nee, het is helaas niet genoeg. Zeker in onze tijd hebben veel mensen een steuntje voor hun geloof nodig. Paus Pius XII zei al in de jaren vijf­tig: “Het is onmisken­baar voor veel mensen ont­zet­tend moei­lijk gewor­den om het enig nood­za­ke­lijke te doen, hun eeuwig heil te bewerken”.

God geeft soms tekenen aan de een, om het geloof van de ander te sterken. Zo was het al in het begin. Jezus zegt wel: “zalig die niet zien en toch geloven”, maar tege­lijk doet hij over­vloe­dig won­de­ren en tekenen om mensen tot geloof te brengen. Hij komt de scepsis van Thomas tegemoet door hem zijn verheer­lijkte lichaam te laten aanraken, en verschijnt vele malen aan de apos­te­len en leer­lin­gen. Als u een steuntje voor uw geloof nodig hebt, surf dan maar eens op in­ter­net. De afbeel­ding van Maria van Gua­de­loupe, stelt de weten­schap voor raadsels, en is opnieuw in het nieuws. Of zoek naar profe­tische stemmen, die over­vloe­diger klinken dan ooit tevoren.

Onze ware bestem­ming

De centrale beko­ring van onze tijd is om onze ware bestem­ming en het doel van ons leven te vergeten, en volle­dig op te gaan in de dingen van deze wereld. Paus Fran­cis­cus sprak er kort­ge­le­den over. Hij citeerde een boek van Robert Benson, de zoon van de angli­caanse aarts­bis­schop van Canterbury, die later katho­liek pries­ter werd. In 1908 schrijft hij z’n boek ‘Heer van de wereld’. Daarin schetst hij het beeld van een toe­koms­tige globale wereld, waar religie en Gods gebo­den geen rol meer spelen, en ver­tier en comfort de boven­toon voeren. Een wereld vooral die de mensen hun waar­dig­heid als beeld en kind van God doet vergeten. De ‘Heer van de wereld’ is dan een soort anti­christ die elke her­in­ne­ring aan God en de hemel wil uitroeien.

De paus noemde het profe­tisch. Als mensen vergeten wie ze zijn als mens, hun oorsprong en bestem­ming, dan is dat niet alleen een per­soon­lijk drama, dan is de vrede in gevaar. Een mens kan niet lang leven in een spi­ri­tu­eel vacuüm. Het zuigt on­her­roe­pe­lijk andere dingen naar binnen: verwarde spiri­tua­li­teit, ideo­lo­gieën, racisme of over­trok­ken na­tio­na­lis­me.

We zien het helaas overal om ons heen. Leegte in het hart van de mens geeft de boze de kans het te vullen met haat, en hem uit­ein­delijk te voeren naar oorlog. Het is dan ook een cruciale bijdrage aan vrede die we als kerk kunnen en moeten geven: de mens van onze tijd weer met kracht te ver­tellen over zijn waar­dig­heid als beeld en kind van God, en uit­zicht geven op zijn ware bestem­ming. Paulus drukt het ons op het hart: “Zoekt wat boven is, daar waar Christus zetelt aan de rechter­hand van God. Zint op het hemelse, niet op het aardse”.

De hemel is ons vaderland, maar het is geen automatisme. Onze levens­reis komt niet van­zelf uit in het ko­nink­rijk Gods. Je moet het wel willen, en de weg volgen die naar de hemel voert. Het is als met een mens die op weg gaat naar een mooi tropisch eiland, maar de ver­keerde kant op loopt, naar het noor­den. Dan kan hij nog zo zeer verlangen naar dat tropisch paradijs, hij zal uit­ko­men in de koude en verlaten­heid. Welke weg kies je? Het geloof toont ons Jezus zelf als “de Weg, de Waar­heid en het Leven”.

Petrus verkon­digt het met kracht: “Ieder die in Hem gelooft, zal door zijn Naam ver­gif­fe­nis van zon­den ver­krij­gen”. Als je je aan Hem vastk­lampt, kun je niet verloren gaan, wat er ook in je leven gebeurd is, hoeveel fouten je ook gemaakt hebt. Zijn weg is niet moei­lijk. Het is proberen te leven met God, zijn gebo­den en de liefde maken tot richtsnoer van je leven. De Kerk heeft Hij bedoeld als de plaats waar Hij zelf je voedt met zijn Woord en Lichaam, en ver­ge­ving schenkt in het sacra­ment van de ver­zoe­ning. Die weg zal met zeker­heid uit­ko­men in het hemels vaderland, bij een geluk dat “geen oog heeft gezien, geen oor heeft gehoord, en in geen mensenhart is opge­ko­men”.



+ Mgr. dr. Jozef M. Punt
Bisschop van Bisdom Haarlem-Amsterdam
overzicht van bijdragen:
zondag, 24 maart 2024Het leven overwint de dood
zondag, 28 januari 2024Het mysterie van het kwaad
woensdag, 20 december 2023Vrede op aarde?
donderdag, 2 november 2023Wat gaan we stemmen?
donderdag, 7 september 2023In Gods naam samenkomen
donderdag, 6 juli 2023De stilte in
donderdag, 4 mei 2023Door welke geest laat je je leiden?
donderdag, 2 maart 2023Vasten?
donderdag, 19 januari 2023Verwelkomen - Nabij-zijn - Begeleiden
donderdag, 15 december 2022De stijl van Jezus
donderdag, 6 oktober 2022Vrouwen in de Kerk
donderdag, 4 augustus 2022Leren uit het verleden
donderdag, 2 juni 2022Moedig en principieel
donderdag, 7 april 2022Oog voor het wonder
maandag, 28 februari 2022Aan het begin van de veertigdagentijd
dinsdag, 25 januari 2022Bedankt!
donderdag, 23 december 2021Vrede op aarde
woensdag, 1 december 2021Advent
maandag, 1 november 2021Allerzielen
zaterdag, 28 augustus 2021Geluk
donderdag, 1 juli 2021Vrijheid
maandag, 3 mei 2021Mei - een maand voor Maria
donderdag, 1 april 2021Paasboodschap 2021
donderdag, 4 maart 2021Geďnspireerd leven in dienst van God en mensen
donderdag, 21 januari 2021Paus Franciscus nodigt ons uit...
donderdag, 17 december 2020Toch wordt het Kerstmis
donderdag, 1 oktober 2020Mijn wensen voor u in coronatijd
donderdag, 6 augustus 2020Onze nieuwe bisschop
maandag, 1 juni 2020Brief van Mgr. Hendriks
dinsdag, 5 mei 2020Bevrijdingsdag en geen vrede



Bisdom Haarlem - Amsterdam • Postbus 1053 • 2001 BB  Haarlem • (023) 511 26 00 • info@bisdomhaarlem-amsterdam.nlDisclaimerDeze website is gerealiseerd door iMoose