Reliek H. Bernadette Soubirous komt naar Nederland

Reliekschrijn H. Ber­na­dette van Lourdes

Van 4 tot 8 april in ons bisdom

In april 2024 zal een schrijn met een reliek van de heilige Ber­na­dette Soubirous (1844-1879) een rondgang maken door alle bis­dom­men van ons land. Ook in het onze. Overal wor­den speciale vie­rin­gen en bij­een­komsten gehou­den. Op zon­dag 28 april is er in de Sint-Jans­kathe­draal te ’s-Her­togen­bosch een bij­zon­dere vie­ring ter afslui­ting van de rond­gang, waarbij vooral alle Lourdes­paro­chies en -groepen en ook allen uit­ge­no­digd zijn, die als voor­naam en/of doop­naam ‘Ber­na­dette’ hebben.

Ber­na­dette Soubirous was veer­tien jaar toen zij op 11 februari 1858 voor de eerste keer in de grot van Massabielle, net buiten Lourdes aan de oever van de rivier Gave, een ver­schij­ning zag van een jonge vrouw in het wit. Dat gebeurde gedurende enkele weken acht­tien keer. De Dame in het wit maakte zich aan Ber­na­dette bekend met de woor­den ‘Ik ben de On­be­vlekte Ont­van­ge­nis’. Dat was de bevesti­ging dat het om de H. Maagd Maria ging. Maria riep via Ber­na­dette allen op tot gebed, in het bij­zon­der voor de beke­ring van de zon­daars en ver­zocht om een kapel. Zij gaf tevens aan dat ze wenste dat pelgrims er in pro­ces­sie zou­den komen. In aanwe­zig­heid van velen liet Maria door Ber­na­dette diep in de grot een bron opgraven; deze stroomt tot op de dag van vandaag.

Plaats van gene­zing

Na het opgraven van de bron van Lourdes vond er een licha­me­lijke gene­zing plaats: Catherine Latapie stak haar verlamde arm in de bron en deze genas. De Kerk heeft tot nu toe zeven­tig licha­me­lijke gene­zingen als won­der erkend, na onaf­han­ke­lijk, gron­dig en uit­voerig medisch onder­zoek. De gene­zing dient daarvoor medisch onverklaar­baar te zijn, plot­se­ling te zijn ingetre­den en blijvend.

Echter, vele meer gees­te­lij­ke gene­zingen hebben er plaats­ge­von­den en vin­den er plaats. Juist in Lourdes ervaren ontel­ba­ren - jong en oud, ziek en gezond - veel kracht, vreugde en vrede, ver­die­ping van hun geloof en gebed alsook vriend­schap. Vaak klinken er de woor­den: “Ik kan er weer tegen” of “Ik heb iets achter mij kunnen laten.” Tijdens een bede­vaart naar Lourdes heeft menigeen ook zijn of haar partner gevon­den of de roe­ping tot het pries­ter­schap, diaconaat of het reli­gi­euze leven.

Zr. Marie-Bernard

Ber­na­dette werd enkele jaren na de ver­schij­ningen reli­gi­euze in het klooster Saint Gildard in Nevers. Daar leidde zij als Zr. Marie-Bernard een terugge­trok­ken leven, in gebed en grote zorg voor zieke medezusters. Op 35-jarige leef­tijd is zij na een lang en pijn­lijk ziek­bed overle­den. Niet van­wege de ver­schij­ningen, maar van­wege de vrouw die zij was, is zij in 1933 heiligverklaard. Daardoor mogen we bid­den op haar voor­spraak, tezamen met die van Maria, Onze Lieve Vrouw van Lourdes.

In ons land

Door de aanwe­zig­heid van de reliekschrijn - daarin bevindt zich een stukje huid van de H. Ber­na­dette - in ons land willen de Neder­landse bis­schop­pen de evan­ge­lische bood­schap van Lourdes des te meer onder de aan­dacht brengen alsook het pel­gri­meren naar Lourdes sti­mu­leren. Ontel­ba­ren hebben van God in Lourdes veel genade ont­van­gen en een steun voor hun ver­dere levensweg en wel aan de hand van Maria. Velen ervaren er wat een grote reden tot dank­baar­heid het is om te mogen behoren tot de wereld­kerk. Dat alles zal - zo hopen de bis­schop­pen - in dank­baar­heid wor­den gevierd en ver­sterkt tij­dens de aanwe­zig­heid van de reliekschrijn van de H. Ber­na­dette Soubirous in ons land.

+ Mgr. Herman Woorts
bis­schop-referent voor bede­vaarten