Symbolum van Nicea
Dit jaar is het precies 1700 jaar geleden dat het oecumenisch concilie van Nicea is gehouden. Nicea is het huidige Iznik, gelegen in Turkije. Op dit concilie is de geloofsbelijdenis samengesteld die we regelmatig in de zondagse liturgie zingen of bidden (het ‘Credo’).
Die geloofsbelijdenis is in een volgend concilie nog iets aangevuld en wordt daarom ook de geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel genoemd. Dat credo is een fundament van eenheid voor vrijwel alle christelijke kerken en kerkelijke gemeenschappen.
Paus Leo XIV zal donderdag 27 november in Turkije aankomen en op vrijdag de plaats bezoeken waar het concilie van Nicea heeft plaatsgevonden. Daar wordt een oecumenische viering gehouden. Daarna gaat hij naar Istanbul, het vroegere Constantinopel. Tot en met zondag zal het bezoek van de paus in het teken staan van de herdenking van dit Credo. Daarna zal hij Libanon bezoeken.
Naast de geloofsbelijdenis van Nicea wordt in de zondagse viering ook vaak de geloofsbelijdenis van de apostelen gebruik (twaalf artikelen). De bisschop wil de parochies graag suggereren om aanstaande zondag de Geloofsbelijdenis van Nicea-Constantinopel te gebruiken, waardoor we ons verenigen met deze bijzondere herdenking.
Symbolum en Credo
Het Concilie van Nicea heeft in 325 een symbolum (geloofsteken) opgesteld dat begint met Credo (“Ik geloof”) en dat wij in het Nederlands een geloofsbelijdenis noemen - een kort, bindend samenvattend belijden van het christelijke geloof, vooral gericht op de ware godheid van Jezus Christus.








